Önemli olan sanırım, o masada sezdiğin ne varsa, onlar da o akşam küstü masaya. Masada bir çok şarkı; örtüsüne tutunmuş saklanırcasına. Anadolu yakası bir ağlayıştı ve ben senin renklilerinin kirlenmiş haliydim. Yaş dediğin rakamlar ibaret dememiş miydim ?
Gelmem sandınız ama aslında yanılmamıştınız. Burada bulunmam mana barındırmasa gerek.
Şimdi çok uzaklarından o şehrin tutup savurmak vardı.
Öyle varoş kaldı zaten o aynı şimdileri.
İnsan geçmez olmuş, var bir nedeni.
Kısa gibi görünen uzun mesafelerin doyumsuzluğu,
İçimizi ısıtan soğuk akşam üstlerinin yokuşlu tatları,
Hepsi yarım bırakılan yerlerinde kaldı.
Sessizliğin aynaya yansımasını da gördü,
Semtsizliğin yakarışlarını da tattı aynı içim.
Kahır diye de betimledi durdu.
Şimdi her zamankinden biraz daha uzak yalnızca,
Her zamankinden biraz daha yokuşsuzuz.
Sen diye tanımladığım muhtemel aynı yokuşta,
Yağmurlu günlerde en kenarından akan sularında gemilerin.
Aynı süratle ilerliyor olması değil inan derdim.
İlerlesin !
Aksın kenarından tadını bildiğin lezzetler.
Doyasıya hem de.
Sonra sonra kana karışan şerbeti suretinin,
Anahtarı kayıp ve karamsar senin kimsesizliğin,
Bak, eminim.
Aynı otobüsün en arka kapısında gafil avlanan,
Kefareti ödenmiş ve cebinde defalarca yıkanmış hali, benim.
Aynı gibi gözüken ve problemlere gark eden ne varsa,
Adım geçer illa, perişanlık bizi bizden almasa da.
Sen mezarların en mezarını güzelleştiren menekşem,
Beni yok yazdın mı ?
Anlatmam lazımdı.
Ölmüş olsa bile zaman mefrumunu yitirmemiş,
Beni ısıtmaya çabalayan montum.
Bir çift göz kadar kahverengi hemde.
Bin çift kadar günü heder edeninden hemde.
İnsan unutmakla tanışmasa nasıl yaşar bu şehirde ?
Sormayın. Vazgeçiyorum elbette.
Bir kaç shot, Aykut
 |
| Daha farklı hayatların alkol sonrası bir tık daha ekşi tadı. |
 |
| Her defasında bile isteye değiştirdim gömleği, Ütü yapmak anlaşılır düzeyde senin marifetin. Ben kırışık seviyorum diye de üzmezdin kelimeleri. Üstelik farklılıklarımız bununla izah edilir gibi değildi. |
