Tiyniyetini Severek Koparılan Mevsimsiz Meyvelerin Rakılara Meze Olması

Aynı sokağın, aynı kaldırımında uyandım. 
Etraf hiçte sessiz değildi.
Küçük esnafların tabelaları çarparken gözüme,
İleride bir ışık saklanmış sanki..
Seçemiyorum bodur bacaklı ağaçlardan.
Birde sonra ki trenler ile gidecekmişim gibi,
Üzülmüyorum kaçırdığım seferlere.
Üzülmedim.
Kemerimi biraz daha sıktım.
Kefenimi biraz daha.
Sana boyadım tüm ışıkları.
Bodur bacaklı ağaçlar müsaade etti,
Olmadığına hepimiz şahitlik ettik.
Üzülmedim.
Sen değilmişsin demek dümenin sahibi,
Sen değilmişsin kısık sesle sesleneni.
Şifayı kaybettiğimde buldum rengini,
Sana al demişler, halt etmişler.
Aldım bodur bacaklı ağaçlarımı,
Gidiyorum yeşile, sana karşı karşı..
Ağaçların birinde bir mendil,
Üzülmedim.
Kırık kolla taburcu oldum sokağından.
Üzümün çekirdekli tarafı düştü payıma,
Gösterdim jartiyeri, gülerek geçtim kaldırımından.
Uyumaya koşan bedenimin nerede uyanacağı muamma.
Üzülmedim..

Bir yerden bir yanık kokusu... kaçıncı dereceden olabilir acaba?..

Gülemesin ters şeride giren insanlar.
Tutunamasın uçurumun kenarında,
Bizi meyden eden kalabalıklar..

Dram diye düşünüp, dram diye mermi sıktılar !

Netice de sevgiler, Aykut

buhar enerjisinin yan etkileri..

Davasında Haklı Olan Müebbetlik Suçlular Koğuşu

Hep sonradan gelir aklım başıma,
Geride biraz gülücük olur yeşil otların yanında kalan.
Ve sen simsiyah bir elbise ile koşarsın, yanımda kalan.
Hepsi bu..

Daha ileriye gitme işte, koparılan çiçekleri görürsün.
Üzüntü dediğin geçici olabilir ama,
Sen daimi kalmalısın yanımda.
Hep sonradan gelen aklım başıma,
Şimdi ağır, tutamıyorum kulbundan.
Uzak kalamıyorum koyu gözlerinden.
Sımsıkı duruyor tam karşımda yemişlerin.
Sen diye fısıldıyor yaprakları şehrin.

Ne sen leylasın ne de ben mecnun,
Ama sen değil miydin gri bulutları kovalayanı,
Sen değil miydin yanıma kalanı o malum sessizliğin.
Kırılıyor gibi duruyorum zaman zaman,
Aynı zamana karşı duramıyor işte insan.
Hemen yanında ki inişinde marurluğun.

Kabul edelim mi dersin geride kalanları.
Yaşanmamış sayamayız ki çarpar bizi yaradan.
Mevsimi geçiyorken karlar niye yağar ?..
Hem kim oluyor bu kuşlar da ötüyor sen yokken.
Hep sonradan geliyor ya aklım başıma,
Hep senin yüzünden..


Hep sonradan, Aykut

sonradan anladı..