Bazı insanlar hayranlıklarını gizleyemiyor. Peki zor durumda kalan, hayranlık sahibi mi ? yoksa hayran olunan kişi mi ?
Çenemizin altında sakal bırakmayı öğrendiğimizden beri, aklımızın ne zaman feri kaçsa, komşuya sığınır olduk !
Bir göbeğim olduğunu fark ettiğimde 18 yaşındaydım. Acaba bir bebeğim olduğunu fark ettiğimde kaç yaşında olacağım..?
Genelde yazmak, çırpındıkça batmaya benzer. Ve ne zaman klavyeden kıvılcım çıksa, yazdığım tüm kelimeleri silerim. Maksadım tüketim çılgınlığının had safhasında yaşadığımız yeryüzünün, bir bireyinden çok, bireylerinden biri olabilmek.
Bizi dünyaya sınavla alsalardı, sanırım ben veremezdim sınavı.
Ayrıca yıldızlar yeryüzüne indikçe değerlenir. Gökyüzünde bunlarca fazlaca var nasılsa..
Akıllıların en büyük sermayesi de, aptallardır.
Nice uçuşlar, Aykut
döndüm kıbleye doğru, açtım ellerimi... |
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder