Bana seni anlatan bir şehre ihtiyacım vardı.
Bulamadım.
Hep yanımdakileri, hiç kaybedenim ben,
Daha kalıcı olmadan,
Memnun olur musun ? lütfen.
İtfaiyeler geldi bana ikramlarla,
Dikkatim sen kadar dağınık.
Ve o sabah nasıl toplamışsak yatağı,
O da dikkatim kadar dağınık.
Biliyorum ki,
Küllükte yer kalmamasından rahatsızlığın.
Dünya dahi bize kalacaksa, eksik olsun !
Küllük benim olsun, en az senin kadar.
Parmaklarım kamaşırken tükürmüştüm camdam.
Saklamadım ama görmedin de..
Bir bira daha açalım diyordum sadece,
Kırmadın beni, ölürken.
Bu da mı yok sayıldı demeden hemde..
Komşularda rahatsızdı.
Komşumun komşusuyum, sorularım var.
Komşumun komşususun, evde eksik mi var ?
Hepimiz misafiriz ve buna mutabık.
Ölen kedileri çıkarma içimden,
Kafam çok güzelken.
Bana seni anlatan bir şehre ihtiyacım vardı.
Sen öyle bir şehir oldun ki iç cebimde, anlatamam.
İşte ben o gece de çıplaktım...
Sevgiler sunacağım, Aykut
 |
| Uslan artık gözlerim uyku vaktidir. |
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder