Burada Ölmeyin Lütfen !

En kötüsü de alkışlayabilmek,
Tutmayan ellerinin parmaklarını da alet ederek.
Ve unutulması geceye dair tüm tiradların.
Öyle serkeş durmak, kolay değil paşam.
Ahh okuyabilseniz dudaklarımı,
Anlamaktan öte, anlatmaya mecalsiz şimdi.

Hasetinden çatlayan cam önü saksılarının,
Tamda altından geçerken kırışmış mecazlarım.
Ayarı var mı gözlerinizin ?
Paşam, tanışlar selam eder ansızın.
Şaka değilse bu yaptığınız, ki değil sanki.
En ucuma tırmanabilseniz dahi benim,
Ancak o denli kafi.
Yalnız, saatli maarife denk düşen,
Zamanlı yada zamansız yürüyüşlerin,
Benden dahi habersiz benin,
Size gelişi ve kalışı yalnızlığımın tam yanında.
Öldürüverin şu sessizliği ki, mümkünse konuşmayalım.
Kapanmalı artık bu dava !

Öksürüyorsunuz paşam; burada ölmeyin lütfen !


Değişmeyen bir şey, Aykut