Geride biraz gülücük olur yeşil otların yanında kalan.
Ve sen simsiyah bir elbise ile koşarsın, yanımda kalan.
Hepsi bu..
Daha ileriye gitme işte, koparılan çiçekleri görürsün.
Üzüntü dediğin geçici olabilir ama,
Sen daimi kalmalısın yanımda.
Hep sonradan gelen aklım başıma,
Şimdi ağır, tutamıyorum kulbundan.
Uzak kalamıyorum koyu gözlerinden.
Sımsıkı duruyor tam karşımda yemişlerin.
Sen diye fısıldıyor yaprakları şehrin.
Ne sen leylasın ne de ben mecnun,
Ama sen değil miydin gri bulutları kovalayanı,
Sen değil miydin yanıma kalanı o malum sessizliğin.
Kırılıyor gibi duruyorum zaman zaman,
Aynı zamana karşı duramıyor işte insan.
Hemen yanında ki inişinde marurluğun.
Kabul edelim mi dersin geride kalanları.
Yaşanmamış sayamayız ki çarpar bizi yaradan.
Mevsimi geçiyorken karlar niye yağar ?..
Hem kim oluyor bu kuşlar da ötüyor sen yokken.
Hep sonradan geliyor ya aklım başıma,
Hep senin yüzünden..
Hep sonradan, Aykut
 |
| sonradan anladı.. |
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder