Sokağın en çalgılı tarafından yürümüştüm. Senin toprağın kurumuş zamansız. Bittabi bakar körmüşüm. Notalar çalınırken kulağıma o an, en az şimdi kadar mutluydum. Sağlık olsun bir zamandı. Dünyada daha kalabalıktım. Dünya da daha kalabalıktı belki. Ama belliki yeniden yeşermene gönlüm el vermemiş. Kanımda alkol, ben sokaklarında gezerken; başka bir yana fırlatmışım seni. Kırılan saksının dahi bakmamışsam yüzüne, bil ki haklıyım ! Ömür yemekten başka tek faydası olmayan senelerde çiçeğine yasaklıyım.
Tek mermi hakkın var dediler. Sıkmadım. Hala saklarım.
Bak yine hep aynı şeyden,
Uykumdan çaldım.
Şu kısacık ömürler başka şehirlerden yoksun.
Anlamını yitirmiş senelerin kalemi.
Kapsız kalmış sessizlik yazan defterim.
Olsun.
Biri bende kalmış, onda dokuzum.
Türlü isimler birikmiş.
Ahmet amca mesela,
Bugün kapatmama kararı almış dükkanı.
Camında adı boyayla yazılan esnaflarındanı semtin.
Yaza yaza bitmemiş,
Bitmesinden korktukça da vazgeçmiş.
Tanıdık gelir olmuş,
Kalemi kelimelerine sinmiş.
Aynı gecelerde farklı karanlıkları yaşatmışlar.
Notalarla tehdit etmişler garipleri.
Teki adını vermemiş,
Diğerleri tek senin adını zikretmiş.
Nasılsa kimsede hissesi yok sevdanın,
Nasıl da kimsesi yok.
Bırakım bunları,
Manası yok anlatmanın.
Alakasız, Aykut
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder