Ne bir anı kalmış, ne de hisler bırakmışım iç cebimde.
Nasıl savurduğumu bile unutmuşum.
Bir tek ateşin dumanı ve onun kokusu burnumun ucunda,
Bir de geçen yılların rakamsal olarak sayısı hafızamda.
Unutmuşuz, unutmaya alışmışız !
İyi ki insanız !
Hadi sevinelim desem, yok buruk galiba içim.
Ben çok değiştim.
Bambaşka bir,
Aykut
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder