Gidiyorum sanırım, yolcu et.
Okyanusları aşmamaya karar kıldın gözlerimde.
Biliyorum kadınım mevsimler de uzak değil.
Hangimizin affolduğu belli olmuyor sessizliğinde.
Yokuşların sahibi olmalı,
Hakikatın son savaşçılarından bazıları.
Sen tarumar bir yara dizlerimde,
En çocuklu zamanların ayarsızca alınan kararları.
Olsun demiş bulunup olduramadığımız,
Lekeye dair ne varsa göğsümüzde ki ağrısı..
Gidiyorum sanırım, yolcu et.
Akrabalı tutarsız seramonilerin yoksulluğunu,
Sokakta kalmış bir çocuğun yorgunluğunu,
Ve ıslanmış yaprakların masumluğunu,
Ölçemedik kadınım da gidiyor muyum ?
Gitmekten çok, kalmanın yumuşaklığına dokunmam,
Sana koparılan çiçekler kadar hemde,
Hemde sen yokken ekilmiş olanlarından..
Olsun, ben istemesim kırılmasını zincirlerin.
Kabahati bularak kendim de,
Açık sözlülüğüne hayranlığımla,
Sebepsiz saçmalıklara da uğrayarak elbet.
Gidiyorum sanırım, yolcu et.
"Ardımdan" ile başlayan cümlelere lanet olmasın mı ?
Beyan edemiyorum tansiyonumu, kamuya karşı..
Her şeyli hakikatler, Aykut
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder