23 Aralık 2017 Cumartesi

Bugün Tatlı Almayacağım Cümlesinin Değişken Kararlılık Seviyesi

Kısa bir adım.
Seni konuşmuyorlar şimdileri.
Masanın kaybedeni söz hakkı aldı.
Ağaçları yaşlı ve gözü pek artık.
Kalkıp gitmeyi, düşünmekle yetindi.
Susuşlar kaç puan krubiye ?

Işıkları söndürün ki görmeyelim.
Bize, sen olanı unutmayı zaman seçiyor.
Hak tanınmayan yalnızca bizlerde değiliz.
Başka türlü bir orgazm bu, keyifsiz.
Adını hatırlamıyorum.

Hiç fark etmedin ama, yaşlandık.
Ben daha anca anca "fark etmez" diyebiliyorum.
Ölümün yanışlar ile süslendi.
Anlatmak istemiyorum ben.
Alıp götürüyor memurlar.
İnanmaksızın hemde.
Kollarıma girenler memurlar oluyor.

Sen gözde bir vizyon filminin gişecisi,
Elin bankonun altından görünmüyor.
Saklanan çocukları da kayıp.
Oyun diye başlamışlardı halbuki.
Mahalleye perişanlık gelmesi sebebisin.
Vücuduma farklı tatlar yaşatma prensesi.
Benliğiminde yedek ceketi olmuştun.
Meğer düzgün ıslanamamışız,
Meğer düzgün ağlayamamak.. inanma !
Uyanamadığım sabahların da suçlusu sen.
Memurlar tekrar soruyor,
Ben dinlemek istiyorum oysa.
Biri bir mum yakmış, aydınlık için.
Aynı aydınlıkta vuruyorlar yüzüme,
Temas dahi etmeden senli şen günleri.
Gülmeden edemiyorum.

Para üstünü vermek için ellerini çıkartıyorsun bankodan.
Benim satın almak için takatim kalmamış.
Sen..

Burayı kim tarif etti ?

"Ömrümüzün son görülmesi kapalı komşular."
Her anlam mübah gözükmesin, kıskanırım.

Esenlikler, Aykut

emzikler üzgün, üzgün biberonlu şeylerimiz




dinlesenize !




Hiç yorum yok:

Yorum Gönder