J. Luis Borges
İçim bir tuhaf ve ürkek sanki.
İçilen son kahvenin tadı,
Samimice hazırlanmış bir kahvaltı,
Sen istedin diye de değildi,hem.
Başka bir şarkıya geçtik artık.
Güzel bakışlım, gönül gözlüm.
Meğer becerememiş,
Bir hoşçakal diyememişim sana.
Mevsim geçmiş, anlayamamışım.
Üstelik hala, üstelik;
Elinin, eteğinin çekingenliğini.
Gözlerimin gördüğünü,
Anlatamam kimselere, asla.
Sen olurda merak edersin, etme.
Bir an daha sürmeyecek,
Buralarda esmeyecek rüzgarlar.
Tadı yok.
Ve benim tüm yalanlarım,
Sen istedin diye de değildi,hem.
Başka vapurlara bindik artık.
Masaların başında ellerin olurdu,
Masallarımın başında ismin.
Bırakmıyorum boğazını, kim ?
Bıçaklıyorum şiirleri senden.
Kanında yüzen kelimelerim oluyor, yine.
Yoğunluğuna takılıyor kimi heceler.
Yönüne yüzen harfleredir isyanım.
Gelip sende toplanmayı planlayanlara.
Alınma sakın geçmişimin güzeli,
Cümlelerim seni unutamaz mı ?..
Gidişleri örten yalanlarım var.
Gelişlerin güzelliklerini silmeyen bakışlarım.
Kalanlar, benden yalancı.
Beraat ettirmiyor, sevdanın her davası.
********
Kırgın duruyor bahçıvan yanlarım.
Öyle de gözüküyor işte..
Ne kadar istekli baktıysan o an,
Ancak o kadar öpebildin beni.
Aynı vazoda, ayrı duruyorduk.
Gönlümüz boş oda misali,
Çürüyorduk istekli olarak. Tamam.
Kalkmış ellerini göstermiyorlar,
O dingin bakışların da gizli bana.
Koşar adım manasını bulacağımız yalnızlığa,
Aldım ceketimi, aldırmamaya devam ediyorum.
Kahroluyor çiçeklerim.
Sen, belki de son menekşesi ellerimin.
Aradığım numaralarda kalmamış sesin.
Dikenli bir tel örülmüş, kanatıyor.
Haytalığı süslüyor aylardır gülüşlerimi.
Boşver desem, yeridir.
Ne zaman susmakta ısrarcı kılsam kendimi,
Ne zaman küsmek, senin adına.
Ayrı kalabilmenin yanında; aynı tadabilmek,
Hayaller giyinmiş sanki.
Senelerdir aynı yönde marazlanıyor kelimeler.
Küçük harfle başlıyor yeni başlayan sitemler.
Beri zamandan beri usluca kalmaya savaşlar.
Kibrit çöpünden o hatırladığım evin,
Hiç tutuşmamış meğer.
Meğer hiç, gecenin bir vakti yanmamış ışıkları.
Başkası durmuyor, başkası seçilmiyor.
Ara sıra bakıyorum, kimseler olmuyor.
Sokağında kediler varmış,
Senin camına bakıyorlarmış.
"Pardon, birine mi bakmıştınız ?"
Adem oğlunun, aydın kızına.
Benli sevgiler, Aykut
 |
| Aynı yere bakmaya çalışanlar, erken ölürmüş. |
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder