Lokantalar adımı bilmiyorken henüz,
Gel dedim işte kaçalım,
Veremeyeceğiz hesabı.
Sanma ki, önümüz gündüz.
Gerizekalı !
Toplama dedim şu saçlarını.
Dağınık, tıpkı yolum gibi.
Kul yapar, inanamadıklarımı.
Sanırsın; kum gibi, toz gibi.
Kadrajımızı kim dolduracak ?
Peki ya, ton balıklı salatam..
Ve güllerin tam ardında ki çıplak bedenlerimiz.
Kaç kişiyiz ?
Savulun alçaklar !
Şimdi, müebbet zamanıdır gönlümün.
Sen, zamanı bir sokağın sonunda,
Omzunda kedinin siyah tüyleri ile,
Bir bakışınla belki denize dönüştürürsün.
Evvelinden şahidim !
Benimse söyleyeceklerim vardı., belki..
İlaçlar kullanırdım.
"Bunların ardına sığınman doğru olmaya bilir", dedin.
Haklıydın !
Sevgiler, Aykut
 |
| bilinmeyen bir x ışını ! |
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder