Sonra şöyle dedim, " Karanlık iyiydi be abi. Kaybederek yokluğa kavuştuk."
Üstüm başım, hala üstüm başımda iken buradayım.
Çocuğun hiç bir şeyi yoktu. Tek şeyi, sonrasını şey ile bile tarif edemeyeceği bir şeydi. Bir gün oldu.Telefonu çaldı çocuğun. Apar topar bir heyecanla açtı. "Efendim" bile diyemez iken henüz, "alo" dedi. Şöyle bir bokun boşluğuna doğru. Telefonda ki "Hey baksana, nabıyosan? Ya bir peluş oyuncak var. Onu nasıl satabliriz ?" Diyerek arka arkaya sıraladı maruzatlarını. Çocuk, o andan itibaren akut'tan daha kurtarıcı, itfayeden daha söndürücü, kızılaydan daha yardımsever, bir bakkaldan bakkal, bir dahiliye uzmanından dahiliye uzmanı yani hepsinden hepsi oldu. (Her zaman ki gibi yani) Çünkü ne zaman bir şey istense, bir şey sorulsa, her an her şey olmak mübahtır. Ve cavapladı çocuk; " Nasıl bir peluş olduğuna bağlı. Ve ne alaka?" Çok geçmeden cevap geldi; (tahmini somurtma ifadesi ile..)" Ya sevmediğim, ,istemiedğim biri almış işte.. Satmak istiyorum." Çocuk şoke olur aslında ama bu durum yani şey bu durumu ne şekilde değerlendirirse değerlendirsin haklıdır ve bildiği vardır. Fakat yapısı bakımından çocuğuın içinde volkanlar patlar alevler, kıllar , yünler ve traş losyonları.. Çocuk; "Kim aldı?" der ve şey hiçbir şekilde isim vermez. (uzatmaya gerek yok) Fakat birkaç diyalog sonrasında artık dayanamayaıp şöyle der çocuk; " Ne satması yaa..? Paraya mı ihtiyacınız var ? Ne yani, Ne ? Hayır ben olsam gayette mantıklı olanı yapar, tutup çöpe atardım." Şey bunu çocuk ile paylaştığı için pişmanlık zafiyatı geçirir ama bellei atmez hatta.. Çocuk düşünür, para mı lazım ? Çocuk düşünür, ne lazım ? Herşeyi yapar ki çocuk, her şeyi becerir ki ! Şey, herşey olsa, yeter.. Sonra günler, aylar falan geçer. Çocuk Şey'lere gider peluşu görür. İğrenç sarı bir boktur. Daha da gün olur, devran döner efendim, kör ölür badem gözlü ölmez falan.. Ve "Şey", "Hiçbir şey" olma yolunda uzun adımlar kat ederken. Hatta hatta "Hiçbir şey" bile olduktan sonra..Yine bu çocuk, yine der ki; " Annen, annem olur. Sen kardeşim olma, yeter!"
Dedim ya; kadınlar var. Kadın olamayan kadınlar da var. Ama kadın var, kadın yok.
Sevgiler, Aykut
 |
| Şey.. |
 |
| Kadın.. |
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder