Çoğu zaman inanmıyorum zaten.
Gözümle gördüğüm seni...
Anlatmaya teşebbüsten tutuklu sanki.
Kimliksiz mi sandın ?
Uzun, beyaz parmaklı ellerin.
Yok dense yeri, eminim.
Gerçekten de uzun sürdü bu.
Ve gerçekten gülüyordu,
Serzenişi çaylaklığımızın.
Hoş bir tiryakiliktir sinemde..
Güzel adeleti ile insanın.
Elbet yine gelecek diyerekten lütfu,
Susmaya meyillenmedik mi ?
Nedeni oldu temiz çamaşırlar,
Doğmayacak nesillerin.
Soruların cevabı var ama sorular..
Akılda kalıcı bile olamamışken,
Bitir Ya Rab, bu keşfi.
Israr edemem işte,
Bilirsin.
Küçük elleri ile insan avlar, şahit.
Yoksa her avın aynı mı olur kederi ?
Uzun boylu isimler ile sevişmeden de,
Uykunun sabrını sınar,
Ömrü geçirmedik mi ?
İmkansızı istememeyi, bilemedik ki..
Sevgiler, Aykut
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder