Sen değilsin geri gelen.
Hep durduğum bu yerde kahve yudumlarken, aklıma gelmediğini söylemeden geçemem. Fakat sen değilsin bu işte, anlasana ! Yani nasıl anlatsam, fotoğrafın bile değil belki. Belkide ben büyütüyorum, cezvemde seni. Ne boklar yiyorsun ? Kim bilir ? Hep bu erkan oğur'un yüzünden sana itaflarım. Kızma bana, unuttum diye seni. En güzeli de, aklıma olur olmadık gelmeyişin. Yeni devrin, en kasvetli çağında, seni birden öte tutan objenin bile terk edebilmesi beni. O en mutluluk verici, o en bitirici anında elinde ki bütün kozu oynatan adama.. Bak, hasır koltukları unutmadım ama seni unuttuğum kadar. Şivesini tutturamadığın figüranlar var. Biri bendim, biri sırada ki.. Merhabayın ! Sabaha ne kaldı şurda, hepsi hepsi ay saklanma telaşında. Daha büyük hatalar, seni aramam başka biletli yolcularımda. Bütünü ile bununla sınırlı.
Gelişine yazmakta, ne tuhaf şimdi...
Daha bir yerimden örterdin üstümü,
Sen zümrüdü anka,
Sen biraz çiçek kokusu.
En çözüm odaklı sevdalarda dolandın.
Almadan gittiğini,sana susarak bildiriyorum.
Tren saatlerine bakabilmenin kefaleti ödenmişti oysa.
Ellerimi yıkarken şimdi,
Kirlerini daha net görebiliyorum.
Temiz şakalarda.
Sigaramın sonunu içmeden attığım için kızma.
Hiç kaybolmayan çakmakta yok buralarda.
Adının müşküllüğü, daha sıcak yataklar.
Aslanı avda görenler olmuş.
Vay şimdi, ormanın haline!
Orda , burda karşılaştığım,
Koca gökyüzününe yıldız sadakası.
Hep sevdirme kendini, olur mu ?
Bakıyorum da şimdi,
İlmekler ile ölçmüşüm sanki,
Sana ibadet ederken ki tren yolunu.
Seni sarabildiğine unutmuşum.
Aşk, demesin gelecek nesil.
Hani şu son deminde, orgazm numaraları.
Hani şu sen dedikçe, ebeveyn yasakları.
Seni unuttuğum için, özür dilemek gerek.
Farkında mısın ?
Hava yine sıcak..
İnsanoğlu görebildiği herşeyi sahiplendikçe, sahipsizim düşünceleri sarmış çehreleri.
Son ricam olsun; Obamızı buraya kuralım. Belki haytalığımıza da terler, kendimizle alay ederiz.
Segiler, Aykut
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder