Sana aşk..
Kağıt kullanmadan olmaz.
İpekte bir mendil belki,
Zamana yakışan..
En yoksul anı insanın,
Umursamazlığı bir ah'ın,
Eskiden güzel sandıklarının,
Gidenin ardından.
Anlayınca yalan.
Olmayınca yalan.
Elbet bir an !
Dilimde ki lal'ın
Fikri zorlayan sokakların,
Adını hatırladığım zaman.
Anladım ki yasak, yalan.
Bir tekmede bir diğerinden,
Öteki daha bir kırmızı yönünden,
Bileğimde ki kanın rengini gizleyemeden,
Henüz bilemeden,
Ben !
Evet ben, işte baş başa !
Karışan onca lütfu demleyemeden hemde..
Ayları kovalayan haftalardan bile,
Yasak sandığım ağustosların legalliğinden,
Öldüm gibi oldum yine..
Namusun faizliğinden,
Bedelin faişliğinden,
Ödüm gibi koptum yine..
Vakit, tan !
Cesetlerimle,Aykut
 |
| ömrü ferah kıldıran nedir ? |
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder